ความย้อนแย้งของการผัดวันประกันพรุ่ง -- การผัดวันประกันพรุ่งแบบมีโ๕รงสร้าง -- การผัดวันประกันพรุ่งและการยึดติดความสมบูรณ์แบบ -- รายการสิ่งที่ต้องทำ -- หาจังหวะดนตรี -- คอมพิวเตอร์กับนักผักวันประกันพรุ่ง -- คำร้องขอสำหรับนักจัดการแบบแนวนอน -- ร่วมมือกับศัตรูงั้นหรอ -- ผลประโยชน์พิเศษ -- นักผัดวันประกันพรุ่งจำเป็นต้องน่าหงุดหงิดไหม -- คำแก้ต่างเชิงปรัชญาของการผัดวันประกันพรุ่ง -- ความคิดปิดท้ายเชิงลึก -- วิธีเลิกนิสัยที่ไม่ดี อ่านแล้วโปรดรับความเสี่ยงกันเอง

จอห์น เพอร์รี ศาสตราจารย์ด้านปรัชญา มหาวิทยาลัยสแตนฟอร์ด ชี้ให้เห็นว่านักผัดวันประกันพรุ่งไม่ใช่คนที่ไม่ทำอะไรเลย ทั้งยังทำอะไรสำเร็จลุล่วงไปไม่น้อยเลยด้วยซ้ำ เพียงแต่สิ่งที่พวกเขาทำกลับไมใช่สิ่งที่สำคัญและเร่งด่วนที่สุดเท่านั้นเอง เคยไหมที่ต้องส่งงานพรุ่งนี้แล้ว แต่ก็เกิดอยากจะล้างรถขึ้นมาเสียอย่างนั้น เพอร์รีเรียกนิสัยแบบนี้ว่า "การผัดวันประกันพรุ่งแบบมีโครงสร้าง" เขาใช้ช้อบกพร่องนี้มาช่วยให้นักผัดวันประกันพรุ่งลงมือทำเรื่องสำคัญได้ โดยให้กลยุทธ์ที่เข้าใจหัวอกนักผัดผ่อนเป็นที่สุด ทั้งการจัดการแบบแนวนอน การคัดกรองงานรายการสิ่งที่ต้องทำที่สร้างแรงจูงใจได้ดีกว่า ไปจนถึงการยอมทำงานที่ไม่ต้องสมบูรณ์แบบ นี่อาจไม่ใช่หนังสือที่จะช่วยให้ใครเลิกเป็นคนผัดวันประกันพรุ่งได้ แต่จะทำให้พบว่า เราก็ทำอะไรสำเร็จลุล่วงได้มากมายทั้ง ๆ ที่เป็นนักผัดวันประกันพรุ่งนี่แหละ