วิทยานิพนธ์นี้เป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาตามหลักสูตรปริญญา พยาบาลศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการพยาบาลผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ คณะพยาบาลศาสตร์เกื้อการุณย์ มหาวิทยาลัยนวมินทราธิราช ปีการศึกษา 2565

การวิจัยนี้มีจุดประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการส่งเสริมความสามารถของพยาบาลวิชาชีพต่อความรู้และทักษะของพยาบาลในการหย่าเครื่องช่วยหายใจและผลลัพธ์ทางคลินิกในผู้ป่วยภาวะการหายใจล้มเหลว ในหอผู้ป่วยอายุรกรรม และหอผู้ป่วยหนักทางเดินหายใจโรงพยาบาลระดับตติยภูมิ กรุงเทพมหานคร กลุ่มตัวอย่างเป็นพยาบาลวิชาชีพ จำนวน 30 ราย และผู้ป่วยที่ใส่ท่อช่วยหายใจและใช้เครื่องช่วยหายใจ จำนวน 72 ราย กลุ่มทดลอง 36 คน กลุ่มควบคุม 36 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยประกอบด้วย 3 ส่วน ได้แก่ แบบบันทึกข้อมูลส่วนบุคคลของพยาบาลวิชาชีพและผู้ป่วย แบบประเมินความรู้และทักษะของพยาบาลวิชาชีพในการหย่าเครื่องช่วยหายใจและ โปรแกรมการส่งเสริมความสามารถของพยาบาลวิชาชีพ ค่า CVI เท่ากับ .77, .79, และ.75 ตามลำดับ ค่า Cronbach's Alphaของ แบบประเมินความรู้ในการหย่าเครื่องช่วยหายใจ และแบบประเมินทักษะในการหย่าเครื่องช่วยหายใจ เท่ากับ .77, และ 78 ตามล าดับ วิเคราะห์ข้อมูลด้วยสถิติบรรยาย และสถิติทดสอบแบบที
ผลการวิจัย พบว่า พยาบาลวิชาชีพที่ได้รับโปรแกรมฯมีคะแนนเฉลี่ยความรู้และทักษะในการหย่าเครื่องช่วยหายใจสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมฯ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05 ระยะเวลาในการหย่าเครื่องช่วยหายใจภายหลังพยาบาลได้รับโปรแกรมน้อยกว่าก่อนได้รับโปรแกรมฯและความสำเร็จในการหย่าเครื่องช่วยหายใจภายหลังพยาบาลได้รับโปรแกรมฯสูงกว่าก่อนได้รับโปรแกรมอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ.05