ความเหลื่อมล้ำกับวิกฤติการณ์ทางสังคม -- ความสำเร็จทางวัตถุ ความล้มเหลวทางสังคม -- การเติบโตทางเศรษฐกิจได้จบภารกิจของมันแล้ว -- ความเหลื่อมล้ำหรือความยากจน -- ความเหลื่อมล้ำแล้วทำไม -- โมเดลแห่งการพัฒนา -- สังคมไทยขาดจิตสำนึก เรื่องความเป็นธรรม -- การสร้างสัมมาชีพเต็มพื้นที่ ลดความเหลื่อมล้ำ -- ความเจริญทางวัตถุ เพิ่มความกังวล -- ความเชื่อถือไว้วาใจกัน -- ปัญหาสุขภาพจิตและยาเสพติดในประเทศอังกฤษและสหรัฐอเมริกา -- ความเหลื่อมล้ำเรื่องรายได้กับปัญหาสุขภาพจิต -- การทดลองในลิง -- หลุมดำแห่งความเหลื่อมล้ำ -- สร้างความเป็นธรรม ลดความเหลื่อมล้ำ -- ความเหลื่อมล้ำเรื่องอำนาจ ทำลายความดีงาม -- เมื่อใดคนไทยทั้งชาติมีเป้าหมายร่วมกัน จะเกิดพลังมหาศาลที่จะเคลื่อนไปข้างหน้า -- เป้าหมายร่วมกันของคนทั้งชาติ -- การรวมศูนย์อำนาจการปกครอง ต้นเหตุปัญหาของประเทศ -- หัวใจของการแก้ปัญหาของประเทศคือ การกระจายอำนาจให้ชุมชนจัดการตนเอง ท้องถิ่นจัดการตนเอง จังหวัดจัดการตนเอง -- ความถูกต้องต้องก่อตัวขึ้นมาจากหน่วยย่อยข้างล่าง -- กระบวนการชุมชน ชุมชนจัดการตนเอง ประชาธิปไตยชุมชน -- ท้องถิ่นจัดการตนเอง จังหวัดจัดการตนเอง -- การถักทอกันทำงานในพื้นที่ โอกาสของประเทศไทย -- 1 มหาวิทยาลัยต่อ 1 จังหวัด 1 บริษัทต่อ 1 ตำบล -- สัมพันธภาพใหม่บนแผ่นดินไทย -- ประชาธิปไตยควอนตัม (Quantum Democracy) -- การส่งเสริมการจัดการตนเองของแผ่นดินไทย -- บนเส้นทางแห่งการจัดการตนเองบนแผ่นดินไทย

ขณะที่มนุษย์มีความสำเร็จทางวัตถุและเทคโนโลยีอย่างสูง แต่ผู้คนกลับเต็มไปด้วยความวิตกกังวล เกิดโรคซึมเศร้าได้ง่ายขึ้น กังวลว่าคนอื่นจะมองตัวเองอย่างไร ไม่แน่ใจในมิตรภาพ ถูกผลักดันให้บริโภคมาก แต่ขาดชีวิตชุมชน การไม่มีบรรยากาศที่อบอุ่น คนปัจจุบันจึงทดแทนด้วยการกินมากขึ้น ช็อปปิ้งอย่างบ้าคลั่ง หรือตกเป็นเหยื่อของการดื่มสุราและใช้ยาเสพติดต่างๆ อันที่จริงประเทศไทยมีทุนทางสังคมต่างๆ มากมาย ทั้งทุนทางทรัพยากรธรรมชาติ ทุนทางวัฒนธรรม ทุนทางสังคม ทุนทางความรู้ ทุนทางศาสนธรรม ทุนภาครัฐ ทุนภาคธุรกิจเอกชน ทุนเหล่านี้มากพอหรือเกินพอ ที่จะสร้างการอยู่ร่วมกันอย่างศานติสุข